نوشته شده توسط : ali
شرکت مایکروسافت ۲۰ سال پیش، سیستم عامل ویندوز ۹۵ را منتشر کرد. ویندوز ۹۵ اولین نسخه از سیستم‌عامل ویندوز بود


شرکت مایکروسافت ۲۰ سال پیش، سیستم عامل ویندوز ۹۵ را منتشر کرد. ویندوز ۹۵ اولین نسخه از سیستم‌عامل ویندوز بود که شامل ویژگی‌های کاربردی و مهمی همچون منوی استارت و نوار وظیفه می‌شد. حالا عمری از آن گذشته است.

 ۲۰ سال پیش شرکت مایکروسافت ویندوز ۹۵ را که اولین ویندوزِ شبیه به نسخه‌های امروزی خود بود، به طور رسمی برای استفاده‌ی عمومی منتشر کرد. در آن زمان، سیستم‌عامل به صورت دیجیتالی در دسترس نبود و فقط امکان خرید از فروشگاه‌های فیزیکی وجود داشت. بدیهی است که این سیستم‌عامل در زمان خود (سال ۱۹۹۵) محصولی شگفت‌انگیز بوده است.
جایگاه ویندوز پس از ۲۰ سال

سیستم‌عامل ویندوز، در مسیری به سمت روشنایی درحال حرکت بوده و آینده‌ای درخشان برای آن پیش‌بینی می‌شود. تابه‌حال توسعه‌ی ویندوز پیشرفت زیادی داشته است. به عنوان مثال، آخرین نسخه‌ی سیستم‌عامل ویندوز (ظاهرا آخرین نسخه) تحت عنوان ویندوز ۱۰، همراه با قابلیت‌های جدید بسیار زیاد و ویژگی‌هایی که از نسخه‌های قبلی ویندوز به ارث رسیده، وارد عرصه‌ی رقابت شده است. ردموندی‌ها با معرفی ویندوز ۸، منوی استارتی را که یادگار ویندوز ۹۵ بود، حذف کردند. اما با ورود ویندوز ۱۰، مایکروسافت به خاطر نارضایتی اغلب کاربرانش، تصمیم به بازگرداندن منوی استارت بهبود یافته گرفت. به اضافه‌ی موارد یاد شده، ویندوز ۱۰ شامل ویژگی‌های جدیدی مانند دستیار صوتی کورتانا، مرورگر اِج، دسکتاپ مجازی و قابلیت‌هایی دیگر می‌شود.



:: بازدید از این مطلب : 2700
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : شنبه 28 اسفند 1395 | نظرات ()
نوشته شده توسط : ali
قرار دادن نادرست قلم می‌تواند باعث گیر کردن آن در درگاه برای همیشه شود و...



قبل از معرفی گلکسی نوت ۵، سامسونگ در نوت‌های گذشته محل قرار گیری قلم استایلوس را طوری طراحی کرده بود که امکان جاگذاری قلم در آن به صورت غلط وجود نداشت، اما با معرفی مکانیزم جدید خارج کردن قلم در نوت ۵، این امکان بوجود آمده که البته قرار دادن نادرست قلم می‌تواند آسیبی جبران ناپذیر به گوشی شما وارد کند.
در نوت جدید، سامسونگ بر خلاف نوت‌های گذشته جایگاه قلم استایلوس را طوری طراحی کرده است که این قلم به صورت سر و ته نیز در آن قرار می‌گیرد. اگر این اتفاق برای نوت ۵ بیفتد باعث وارد آمدن آسیبی جدی به گوشی شما خواهد شد.

قرار دادن نادرست قلم می‌تواند باعث گیر کردن آن در درگاه برای همیشه شود و یا بخش فشاری آن را دچار ایراد کند. در آن صورت گوشی شما قابلیت تشخیص خودکار قلم را نیز از دست خواهد داد.

اگر قصد خرید گلکسی نوت ۵ را دارید بهتر است در هنگام قرار دادان قلم در جایگاه تعبیه شده، دقت لازم را به عمل بیاورید تا گوشی شما دچار مشکل نشود.


 
مطالب مرتبط


:: بازدید از این مطلب : 2608
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : شنبه 28 اسفند 1395 | نظرات ()
نوشته شده توسط : ali
روزانه حداقل 5 وعده غذای کمکی به علاوه شير مادر،به نوزاد شش ماه به بالای خود بدهید



برخی کودکان با شروع تغذیه تکمیلی با وجود اینکه خوب غذا میخورند اما خوب وزن نمیگیرند و از لحاظ ظاهری نیز کمی لاغر به نظر میرسند  . اما ممکن است انرژی دریافتی روزانه کودک از میزان انرژی و جنب و جوش او کمتر باشد در اینصورت پیشنهاد میکنیم رژیم غذایی کودک را به شیوه ای که ذکر میشود تغییر دهید . البته این رژیم غذایی برای کودکانی توصیه میشود که به ماده غذایی خاصی حساسیت ندارند .
 
 
- آب جوشيده شده خنک  بهمراه 15 قطره آهن را در برنامه غذایی کودک قرار دهید .

-  انرژی مواد تغذیه ای تکمیلی كودك را بوسیله  اضافه كردن آرد يا روغن مايع يا جوانه غلات بيشتر كنيد
 
-  روزانه حداقل 5 وعده غذای کمکی به علاوه شير مادر،به نوزاد شش ماه به بالای خود بدهید .
 
- در هر وعده غذایی  كودک  كمی روغن مايع يا كره آب شده تقریبا  یک  تا 2 قاشق مربا خوری اضافه کنید . ( قاشق مربا خوری كه در منازل استفاده میشود تقریبا  5/2 تا 3 میلی لیتر و قاشق مرباخوری شربتهای دارویی کودکان  5 سی سی میباشد پس چنانچه از قاشق مرباخوری  در منزل استفاده میکنید  2 قاشق و اگر از قاشق شربت داروی کودکان  استفاده میکنید  يک قاشق  كفایت میکند .
 
 
-  میتوانید بای مقوی کردن غذای کودکان  از جوانه ماش يا جوانه گندم يا پودر جوانه غلات  در سوپ كودک نیز استفاده کنید زيرا علاوه بر اينكه سرشار از ويتامينهای گروه  ب و ث میباشند  به هضم بهتر غذای کودک نیزكمک مي كنند.
 
 
- میتوان از كمي آرد برنج یا گندم (در ماههای بالاتر)، شير(پاستوریزه جوشیده بالای یکسال) و كره را مخلوط کنید  و بهم بزنيد و گرم كنيد ( مانند سس سفيد) و به سوپ شیرخوار بيفزاييد هم باعث  طعم بهتر سوپ میشود و هم رنگ و لعاب خاصی به سوپ میدهد و نیز انرژی آنرا زیاد میکند .
 
 
- همچنین میتوان، پودر جوانه گندم ، جو پرک و یا  بلغور گندم را له کرده  و با مقدار کمی شكر ،‌ شير(پاستوریزه جوشیده ) و بهمراه دو قاشق روغن يا كره بپزيد و در حجم كم ( یک یا دوقاشق )و در دفعات بيشتر به شیرخوار بدهيد.
 
 
-  در حدود 11 ماهگی در صورت نداشتن آلرژی در کودکان می توان مقدار خامه پاستوريزه به سوپ كودکان اضافه نمود .  
 
مقوی کردن غذای کودکان دو ساله,مقوی کردن غذای کودکان سه ساله
 
سعي كنيد در درست کردن سوپ يا كته از گوشت با استخوان استفاده كنيد

-  اگر كودکی زرده تخم مرغ پخته شده را نميخورد میشود آنرا با مقداری كره و آب مرغ مخلوط و نرم نمایید  و به او بدهيد و يا به سوپ او اضافه كنيد. همچنین زرده تخم مرغ را ميتوانيد رنده كرده و در سوپ کودک و يا پوره میوه و سبزیجات  ( هر مدل پوره ای كه درست ميكنيد) بريزيد.

- همینطور به تكه های  كوچک شده  سيب زمينی كه پخته شده است  و پوست آن جدا شده كمی كره بزنيد و اجازه بدهيد كه شیرخوار با دستان خودش  آنرا برداشته و بخورد.
 
 
-  سعي كنيد در درست کردن سوپ يا كته از گوشت با استخوان استفاده كنيد ، مانند  ران مرغ و يا ماهيچه گوسفندی تا مواد معدنی  و چربيی بيشتر به بدن نوزاد برسد.
 
 
-  شما ميتوانيد چندین قلم گوسفندی يا يک قلم گوساله را جداگانه پخته ، چربی اضافی آن را بگیرید و عصاره آنرا بمدت كوتاه ( در يخچال )‌و زمان طولانیتر ( در فريزر) نگهداری نماییدو به هر وعده غذا و یا سوپ کودک  كودك دو قاشق غذاخوری از اين عصاره را اضافه کنید .
 
 
-  اگر کودکتان دچار کم وزنی میباشد  افزودن حبوبات را به غذایش بتعويق بياندازيد (یعنی پس از 10 ماهگي) چون حبوبات حجم زيادی از معده را اشغال میکنند  اما پس از 10 ماهگی، حبوبات را خيس كنيد، پوست بكنيد و آنها را آرد کنید  و هر دفعه  يك قاشق چايخوری پودر حبوبات را بهمراه  كره به سوپ كودکتان  اضافه كنيد.
 
 
-  اضافه نمودن  آب غليظ شده ران مرغ يا تكه های ران مرغ که خوب پخته شده و همینطور جوانه گندم، آرد يا پودر بادام خام، كنجد، مغز تخمه آفتابگردان به غذاي كودك سبب رشد بهتر او مي شود.
 
 
-  براي بهتر شدن عطر و  طعم غذا  میتوانید از آب ليموترش تازه، آب نارنج تازه،و همینطور سبزی معطر پودر شده  استفاده كنيد.
 
 
-  برای تهیه کته برای کودکان کم وزن بهتر است از آب مرغ یا گوشت به جای آب استفاده شود .   
 
مقوی کردن غذای کودکان دو ساله,مقوی کردن غذای کودکان سه ساله
 
اگر کودکتان دچار کم وزنی میباشد  افزودن حبوبات را به غذایش بتعويق بياندازيد
 
 
-  يک يا دو خرما را پوست بكنيد، هسته اش را دربیاورید و خرما را درمقداری آب حل کنید  و بعنوان دسر به شیرخوار دهيد .
 
 
-  مقداری آرد (برنج یا گندم ) را در روغن تفت دهيد به اندازه ای كه كمی به زردی بخورد  و حالت خامی خود را از دست دهد مقدار کمی شكر حل شده و چند قطره گلاب را به آن اضافه كنيد (مانند  حلوا) و آنرا بعنوان میان وعده به كودک خود بدهید  استفاده كنيد.
 
 
- آبميوه بمیزان زياد و يا شيرينی و شکلات و بستنی قبل از غذا، سبب كم اشتهایی كودک ميشود و رشد او را به خطر مي اندازد . پس  يا آبميوه و يا خود ميوه رسيده و نرم را كه با پشت قاشق له كرده ايدبعنوان میان وعده  و با حجم كم به كودک دهيد، ويتامين هاي مورد نياز كودك به ويژه ويتامين C از راه شير مادر تامين مي شوند.
 
 
-  از افزودن نمك به غذا در سر ميز يا سفره به غذای کودک مخصوصا کودکان زیر یکسال  جداً خودداری گردد. اما  برای كودكان كه دچار ايست يا افت وزن خود هستند و غذاي كاملاً بي نمك خود را نميخورند هنگام تهيه و طبخ غذا از مقدار بسيار كم نمك  استفاده نماييد.
 
 
-  اگر رشد كودك زير يكسال با افزايش دفعات تغذيه با شيرمادر و پر انرژی كردن غذای كمكی بهتر نشد، شايد لازم باشد شيرخشک  را هم بلافاصله بعد از بعضي از وعده های شير مادر به او بدهيد ( با فنجان يا استكان) چون هنوز غذای اصلی كودك زير يكسال ، شير است.
 
 
مطالب مرتبط


:: بازدید از این مطلب : 2851
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : سه شنبه 1 فروردين 1391 | نظرات ()
نوشته شده توسط : ali
این سنین، دوران بازی و جست و خیز بچه هاست، کودک را از درس خسته نکنید.
این سنین، دوران بازی و جست و خیز بچه هاست، کودک را از درس خسته نکنید.
حداقل به چهار دلیل سعی نکنید آموزش الفبا و مبانی ریاضی را پیش از دوره دبستان و پیش دبستانی شروع کنید :
 
اول این که :
این سنین، دوران بازی و جست و خیز بچه هاست، کودک را از درس خسته نکنید.
 
دوم این که :
یادگیری الفبا سبب می شود کودک از ابتدای دوران مدرسه، از بیشتر بچه‌ها جلوتر باشد و از کلاس و درس زده شود و حتی ممکن است به عنوان دانش‌آموز ناآرام و نامنضبط شناخته شود. چرا که به دلیل تکراری بودن مطالب خود را با حرف زدن یا شوخی کردن با دوستانش سرگرم می کند.
 
سوم این که :
سیستم آموزش موجود در مدارس ما جواب‌گوی پیشرفت کودک شما نخواهد بود و او ناخواسته از این سیستم طرد می شود! این امر انگیزه تحصیلی دانش آموز را پایین می آورد.
 
چهارم این که :
اصلا نیازی به این آموزش ها نیست و آموزش های مرسوم مهد کودک ها و مراکز پیش دبستانی کفایت می کند. حتی ممکن است شیوه آموزش شما با شیوه ای که کودک سال آینده در مدرسه می آموزد بسیار متفاوت باشد و این مسئله به طور قطع کودک را دچار سردرگمی خواهد کرد.
 
کودکان از طریق بازی ها یاد می گیرند. پس بازی های بیشتر و بیشتری بیاموزید و با فرزندانتان آن ها را تجربه کنید.
سعی کنید برخی از بازی های دوران کودکی تان را به کودک تان نیز یاد بدهید. بازی هایی مثل الک دولک، گرگم به هوا، هفت سنگ، شاه، وزیر ، دزد و… .
بازی های رایانه ای پرتحرک، هیجان انگیز و خشن برای کودکان مناسب نیست. به طور کلی، هرچه بازی ها در این سنین نیاز به تحرک جسمی بیشتری داشته باشد بهتر است. اما اگر چاره ای نداشتید، بازی های رایانه ای فکری، مثل شطرنج، پازل و… نیز خوب است.
 
نکته مهم: زمان، پول و انرژی
اشتباه نکنید انرژی بچه ها از بزرگ ترها بیشتر نیست! بلکه به دلیل کوچک تر بودن اندامشان، انرژی شان نیز دیرتر تمام می شود و تحمل بازی ها و کنجکاوی های آنان نیازمند صبر و حوصله بسیار زیادی از جانب شماست. توجه داشته باشید که برای به دست آوردن هر چیز ارزشمندی باید هزینه کنیم. پس برای یک تربیت خوب و اصولی نیز باید از زمان، پول و انرژی خود هزینه کنیم.
 
نی‌نی‌بان جدیدترین و بهترین مطالب خود را در تلگرام و از طریق سه کانال «راهنمای بارداری»، «کودک‌یاری» و «سلامت جنسی» در اختیار شما قرار می‌دهد.

مطالب مرتبط


:: بازدید از این مطلب : 2589
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : سه شنبه 1 فروردين 1391 | نظرات ()
نوشته شده توسط : ali
این ماده مغذی که اکثر کودکان به آن علاقه دارند را می توانید به بعنوان منبعی سرشار از ویتامینE به کودک ارائه دهید.
 

مغز نیز مانند هر ارگان دیگری مواد مغذی موجود در غذاها را جذب می کند. در این میان از برخی غذاها به عنوان «غذاهای مغز» یاد می شود که ۹ نوع از آنها در اینجا معرفی شده اند:
 
ماهی قزل آلا: اسیدهای چرب امگا ۳ موجود در ماهی برای رشد و عملکرد مغز ضروری هستند. تحقیقات اخیر نشان داده است افرادی که از این چربی ها به میزان بالاتری استفاده می کنند، نمره های بهتری در آزمون های مهارت های ذهنی کسب می کنند.
 
کره‌ بادام زمینی: این ماده مغذی که اکثر کودکان به آن علاقه دارند را می توانید به بعنوان منبعی سرشار از ویتامینEبه کودک ارائه دهید. این ویتامین آنتی ‌اکسیدان محافظ غشای سلول‌ های عصبی است. کره‌ بادام زمینی همچنین حاوی تیامین و گلوکز است که اولی برای مغز مفید بوده و دومی انرژی ‌زا است. البته مواظب باشید که فرزندتان جزء کودکان آلرژیک به این مواد غذایی نباشد.
 
تخم مرغ: یک منبع بزرگ از پروتئین به شمار می رود و کولین موجود در زرده آن منجر به افزایش سطح حافظه می شود. بهتر است برای وعده صبحانه تخم مرغ همراه با سبزیجات به کودک بدهید.
 
غلات کامل: نان ها و غلات صبحانه منبع انرژی مورد نیاز مغز محسوب می ‌شوند. غلات کامل همچنین حاوی ویتامین ب هستند که برای دستگاه عصبی مفید است. توصیه ها بر این است که در هر وعده‌ غذایی به کودک نان‌ های تهیه شده از غلات کامل داده شود.
 
توت ها و بری‌ ها: این دست میوه ها، به بهبود قدرت مغز و افزایش تمرکز کمک می ‌کنند و سرشار از ویتامین ث و آنتی ‌اکسیدان‌ های دیگر هستند. دانه‌ های ریز داخل توت‌ ها حاوی اسیدهای چرب امگا ۳ هستند که برای مغز مفیدند.
 
سبزیجات رنگی: سرشار از آنتی ‌اکسیدان ‌ها هستند و برای حفظ و ارتقای سلامت مغز مفیدند. توصیه بر این است که سبزیجات رنگی مانند گوجه فرنگی، سیب زمینی شیرین، کدوحلوایی، هویج، اسفناج و غیره را وارد برنامه‌ غذایی بچه‌ ها بکنید.
 
شیر و ماست: ویتامین ب برای رشد بافت‌ های مغز، ناقل‌های عصبی و آنزیم ‌ها مفید است و محصولات لبنی منبع خوب این مواد مغذی هستند. شیر کم چرب یا ماست منبع فوق العاده‌ی پروتئین برای مغز محسوب می ‌شوند. محصولات لبنی همچنین منبع ویتامین دی هستند که برای نوجوانان و کودکان از اهمیت بالایی برخوردار است.
 
گوشت‌ قرمز کم چرب: گوشت قرمز منبع آهن است که به حفظ انرژی بدنی و قدرت تمرکز آن‌ ها در مدرسه کمک زیادی می ‌کند. گوشت گاو منبع خوب زینک (روی) نیز محسوب می‌ شود که قدرت حافظه بچه ها را بالا می ‌برد.
 
لوبیاها: ارزش این مواد غذایی فراتر از حفظ سلامت قلب است. لوبیاها برای مغز بچه‌ها نیز مفید هستند چون، به واسطه‌ دارا بودن پروتئین‌ها، کربوهیدرات ‌ها، فیبرها، ویتامین ‌ها و مواد معدنی انرژی خوبی به مغز می‌ رسانند.

مطالب مرتبط


:: بازدید از این مطلب : 2616
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : سه شنبه 1 فروردين 1391 | نظرات ()
نوشته شده توسط : ali
بااینکه تقریباً همه بچه‌ها هر از گاهی خواب های بد و ترسناک می‌بینند که ناراحتشان می‌کند اما خواب‌های بد یا کابوس در سالهای قبل از مدرسه که ترس از تاریکی بین کودکان بسیار متداول است، بیشتر اتفاق می‌افتد.

 مهم نیست که در چه سنی بچه ‌ها شروع به خواب دیدن کنند اما حتی کودکان نوپا هم ممکن است درمورد خوابی که شب قبل دیده‌اند حرف بزنند—خواب‌های خوب و خواب‌های بد. بااینکه تقریباً همه بچه‌ها هرازگاه خواب های بد و ترسناک می‌بینند که ناراحتشان می‌کند اما خواب‌های بد یا کابوس در سالهای قبل از مدرسه که ترس از تاریکی بین کودکان بسیار متداول است، بیشتر اتفاق می‌افتد. اما کودکان بزرگتر (و حتی افراد بزرگسال) هم هرازگاهی کابوس می‌بینند.
 
کابوس به ‌طور کامل قابل پیشگیری نیست اما والدین می‌توانند زمینه را برای یک استراحت آرام شبانه برای فرزندشان آماده کنند. به این ترتیب، وقتی کودک خواب بد می‌بیند، کمی اطمینان ‌دهی و آرامش دادن پدر و مادر می‌تواند آرامش ذهن را به کودک برگرداند.
 
کودکتان کابوس دیده است: چگونه برخورد کنیم؟
 
کمک به کودکان برای غلبه بر این ترس‌های کودکی به آنها این امکان را می‌دهد بر چیزهایی که به نظرشان ترسناک می‌رسد، پیروز شوند.
 
چه‌ زمان کابوس اتفاق می‌افتد؟
 
کابوس هم مثل همه خواب‌ها درطول مرحله‌ای از خواب اتفاق می‌افتد که مغز بسیار فعال بوده و تجربیات و اطلاعات جدید برای یادگیری و حافظه استفاده می‌کند. تصاویر واضحی که مغز پردازش می‌کند، به اندازه احساساتی که می‌توانند ایجاد کنند، واقعی به نظر می‌رسند.
 
این بخش از خواب بخش حرکت سریع چشم یا مرحله REM نامیده می‌شود چراکه در این زمان چشم‌ها در زیر پلک به سرعت حرکت می‌کنند. کابوس‌ها معمولاً در نیمه دوم خواب شبانه که فواصل REM طولانی‌تر است اتفاق می‌افتند.
 
وقتی کودکان بخاطر دیدن کابوس از خواب بیدار می‌شوند، تصاویری که مشاهده کرده‌اند هنوز کاملاً تازه هستند و واقعی به نظر می‌رسند. بنابراین طبیعی است که بترسند و ناراحت باشند و از والدینشان آرامش بخواهند.
 
کودکان در سنین پیش ‌دبستانی درک می‌کنند که کابوس فقط یک خواب بد است و اتفاقی که در خواب افتاده است واقعی نیست و به آنها آسیبی نمی‌رساند. اما دانستن این مسئله باعث نمی‌شود که دیگر از کابوس‌های خود نترسند. حتی کودکان بزرگتر هم وقتی بخاطر یک کابوس از خواب می‌پرند به اطمینان‌ بخشی و آرامش شما نیاز دارند.
 
چه چیز باعث دیدن کابوس می‌شود؟
 
هیچ ‌کس نمی‌داند که دقیقاً به چه دلیل خواب می‌بینیم. خواب‌ها که کابوس نیز جزئی از آن است، یکی از راه‌ هایی است که از طریق آن کودکان افکار و احساساتشان نسبت به موقعیت‌هایی که با آن برخورد می‌کنند را پردازش می‌کنند و به نگرانی‌های خود می‌رسند.
 
اکثر اوقات کابوس بدون هیچ دلیل خاصی انفاق می‌افتد. سایر مواقع، وقتی کودکی دچار استرس و تغییر می‌شود اتفاق می‌افتد. اتفاقات و موقعیت‌هایی که ممکن است ناراحت‌کننده باشد—مثل رفتن به یک مدرسه جدید، تغییر محل زندگی، تولد خواهر یا برادر جدید یا مشکلات حانوادگی—هم می‌تواند باعث خوابهای بد کودکان شود.
 
گاهی ‌اوقات کابوس بعنوان بخشی از واکنش کودک به آسیب‌های روحی مثل  بلایای طبیعی، تصادف یا آسیب اتفاق می‌افتد. برای بعضی کودکان، مخصوصاً آنهایی که قوه تخیل قوی دارند، خواندن کتاب‌های ترسناک یا تماشای فیلم‌های ترسناک قبل از خواب می‌تواند موجب دیدن خواب‌های بد و ترسناک شود.
 
موضوع کابوس‌های شبانه کودکان نمایانگر آن چیزی است که کودک در آن سن تجربه می‌کند. کاراکترهای این کابوس‌ها می‌تواند غول‌ها، دیو‌ها، مردان شریر، حیوانان، موجودات تخیلی یا افراد، مکان‌ها یا اتفاقات آشنا باشد.
 
کودکتان کابوس دیده است: چگونه برخورد کنیم؟
 
کودکان ممکن است کابوس ببینند که گم شده‌اند، دزدیده شده‌اند، تعقیب یا تنبیه می‌شوند. گاهی اوقات کابوس‌های آنها تکه‌هایی از اتفاقات آن روزشان را در خود دارد اما با کمی تغییر ترسناکانه. کودک ممکن است نتواند همه جزئیات خواب خود را به یاد آورد اما می‌توانند بعضی از تصاویر، شخصیت‌ها یا موقعیت‌های آن را به خاطر آورد.
 
تشویق کودکان به دیدن خواب‌های خوب و شیرین
 
والدین نمی‌توانند از کابوس دیدن فرزندانشان جلوگیری کنند اما می‌توانند به آنها کمک کنند شب‌ها خوب و آرام بخوابند و تشویقشان کنند که شب خواب‌های شیرین ببینند.
 
برای اینکه به کودکان کمک کنید وقتی زمان خوابیدن رسیده بخوابند و استراحت کنند و زمان خواب برایشان زمان آرامش و امنیت باشد، اطمینان یابید که کودکتان:
 
• زمان مشخصی برای خوابیدن و بیدار شدن داشته باشد.
 
• برنامه خوابی داشته باشد که وقتی می‌خوابند، به آنها احساس امنیت و آرامش دهد. این می‌تواند حمام گرفتن قبل از خواب، کتاب خواندن یا یک گپ کوتاه درمورد اتفاقات آن روز با پدر یا مادر باشد.
 
• تختخوابی گرم و نرم داشته و محل خوابش هم آرام و مطمئن باشد. وجود یک اسباب‌بازی مورد علاقه و یک نور کم می‌تواند به آرام‌تر خوابیدن او کمک کند.
 
• قبل از خواب فیلم‌های ترسناک نبیند یا داستان‌های ترسناک نخواند، مخصوصاً اگر قبلاً هم دچار کابوس شده باشد.
 
• بداند که کابوس‌ها واقعی نیستند، فقط خواب و رویا هستند و نمی‌توانند آزاری به آنها برسانند.
 
پس از کابوس
 
برای کمک به فرزندتان برای کنار آمدن با یک کابوس می‌توانید:
 
به فرزندتان اطمینان دهید که پیشش هستید. وجود آرامش ‌بخش شما به کودک کمک می‌کند بعد از پریدن از خواب احساس امنیت و آرامش کند. وقتی کودک بیداند که شما پیش او می‌مانید، حس امینت و اطمینان در او تقویت خواهد شد.
 
بگویید آنچه اتفاق افتاده دیگر تمام شده است. به فرزندتان بگویید که فقط یک کابوس بوده است و الان دیگر تمام شده است. می‌توانید مثلاً به او بگویید، "درسته خواب بدی دیدی اما الان دیگه بیدار شدی و همه چیز خیلی خوبه." به فرزندتان اطمینان دهید چیزهای ترسناکی که در خواب دیده است در دنیای واقعی اتفاق نیفتاده است.
 
کودکتان کابوس دیده است: چگونه برخورد کنیم؟
 
به او آرامش و راحتی دهید. به او نشان دهید که درک می‌کنید فرزندتان می‌ترسد اما همه چیز خوب است. به فرزندتان یادآور شوید که همه آدم‌ها خواب می‌بینند و بعضی‌وقت‌ها این خواب‌ها ترسناک و ناراحت‌کننده می‌شوند و خیلی واقعی به نظر می‌رسند به همین دلیل کاملاً طبیعی است که از آنها بترسیم.
 
جادو کنید. درمورد بچه‌های که هنوز مدرسه نمی‌روند و کلاس اول و دومی‌ها که تخیل خیلی قوی دارند، قدرت‌های جادویی عشق و حمایت شما می‌تواند جادو کند. می‌توانید مثلاً وانمود کنید که با اسپری‌های مخصوص دیوکش، همه دیوهایی که در خواب فرزندتان بوده را کشتید. بروید و کمد لباس کودک را و زیر تختش را چک کنید و به فرزندتان اطمینان دهید که همه موجودات ترسناک از بین رفته‌ اند و همه چیز آرام است.
 
چراغ خواب را روشن کنید. روشن بودن یک چراغ خواب به کودکی که از تاریکی واهمه دارد و بخاطر کابوس از خواب پریده است آرامش و اطمینان می‌دهد تا دوباره به خواب برگرد.
به فرزندتان کمک کنید دوباره بخوابد. یک چیز آرامش ‌بخش کمک می‌کند که حال‌ و هوای فرزندتان عوض شود. برای برگرداندن فرزندتان به خوب این کارها را می‌توانید امتحان کنید: آوردن اسباب‌بازی مورد علاقه‌ اش، یک بالشت یا پتوی نرم، چراغ خواب، یا یک موسیقی آرام. می‌توانید درمورد خواب‌های خوب و شیرینی که فرزندتان دوست خواهد داشت با او حرف بزنید. او را ببوسید و در آغوش بگیرید و به نرمی از اتاق خارج شوید.
 
شنونده‌ ای خوب باشید. لازم نیست که خیلی درمورد کابوسی که فرزندتان دیده است حرف بزنید. فقط باید به او کمک کنید احساس آرامش، حمایت و امنیت کند و برای برگشتن به خواب آماده شود. اما صبح که فرزندتان از خواب بیدار شد می‌تواند کامل درمورد خوابی که شب قبل دیده بود برایتان حرف بزند. با حرف زدن درمورد آن یا حتی کشیدن نقاشی آن در روز روشن، خیلی از تصاویر ترسناک شب گذشته قدرت خود را از دست می‌دهند. شاید فرزندتان حتی بدش نیاید که پایان جالبی برای کابوس شب قبل خود پیدا کند.
 
برای بیشتر بچه‌ها، کابوس فقط هرازگاه اتفاق می‌افتد و جای نگرانی نیست. فقط به کمی آرامش‌ و اطمینان والدین نیاز دارد. اگر کابوس‌های فرزندتان آنقدر زیاد شد که اجازه نداد فرزندتان خواب راحت و کافی داشته باشد یا مشکلات رفتاری و احساسی برای او ایجاد کرد، حتماً او را نزد پزشک متخصص ببرید.
مطالب مرتبط


:: بازدید از این مطلب : 2685
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : سه شنبه 1 فروردين 1391 | نظرات ()
نوشته شده توسط : ali
کودکان امروزی بومیان دیجیتال هستند و والدین به عنوان مهاجرین به این عصر جدید محسوب می شوند و مسئولیت والدین در برابر تربیت درست فرزندان افزایش پیدا کرده است و باید والدین برای فرزندان وقت هم کیفی و هم کمی بگذارند تا آسیب کمتری فرزندان ببینند.

کودکان امروزی بومیان دیجیتال هستند و والدین به عنوان مهاجرین به این عصر جدید محسوب می شوند و مسئولیت والدین در برابر تربیت درست فرزندان افزایش پیدا کرده است و باید والدین برای فرزندان وقت هم کیفی و هم کمی بگذارند تا آسیب کمتری فرزندان ببینند. به طور کلی ارتباط بین والدین و فرزندان مد نظر است و در تحقیقات ثابت شده است که ویژگی‌های خوب کودکان؛ معلول کیفیت رابطه موجود در خانواده‌ها است. مدرسه ای که به جونان آمادگی برای ازدواج را آموزش بدهند و قبل از فرزندآوری آموزش‌هایی را فرا گیرند.
 ارتباط همواره حرف اول را می زند و رابطه می تواند محکم و دلچسب و صمیمی باشد و یک رابطه‌ی خوب رشد دهنده است و اگر جو ارتباط خانوادگی خوب باشد می تواند به رشد استعدادهای کودکان کمک کند و تسهیل کننده رشد فرزندان باشد.
 ارتباط بر اساس روایتی از امام صادق (علیه السلام) چهار جنبه دارد که شامل ارتباط با خدا، ارتباط با خود، ارتباط با دیگران و ارتباط با دنیا است و طبق فرمایش امام صادق (علیه السلام) تعادل بین این ۴ ارتباط انسان را سعادتمند می کند.
 انسان باید برای سلامت جسمی و روانی خود وقت بگذارد و ارتباط با دیگران تابع اصولی است و به مهارت‌هایی نیازمند است.
 یک نوع ارتباط، ارتباط ذهنی است به این معنا که توام با قضاوت و ارزشیابی و تعبیر است و اگر ارتباط ذهنی منفی باشد تبعات بسیاری در پی خواهد داشت و دومین نوع ارتباط، ارتباط رفتاری است به این معنا که بر اساس دیده‌ها و شنیده‌های انسان شکل می گیرد و سومین ارتباط، ارتباط قلبی و دلی است به این معنا که والدین ببینند که در دل فرزندشان چه می گذرد.
اولین عامل برای اینکه انسان آرامش در ارتباط با خانواده داشته باشد این است که انسان قضاوت نکند و در قضاوت‌ها توهین و تحقیر وجود دارد.
این ارتباط سبب بهتر شدن رابطه والدین با فرزندان می شود و همین طور سبب می شود که فرزندان مسئول حل مشکل خودشان شوند.
 زندگی عشق و شور لازم دارد و راه رشد عقل این است که به عواطف و احساسات افراد توجه شود.
 

مطالب مرتبط


:: بازدید از این مطلب : 2526
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : سه شنبه 1 فروردين 1391 | نظرات ()
نوشته شده توسط : ali
نوزادان گریه می‌کنند. این تقریبا تنها راهی است که می‌توانند از آن استفاده کرده و با مادر یا اطرافیان‌شان ارتباط برقرار کنند. ‌گرسنگی، درد، ترس و نیاز به خواب همه‌و‌همه در نوزادان به‌وسیله گریه بیان می‌شوند.

 وقتی فقط یک ابزار، یعنی گریه برای بیان ‌نیازها و غرایز مختلف وجود دارد، فهمیدن اینکه نوزاد با گریه کردن تلاش دارد چه چیزی بگوید، برای والدین سخت است.
 
از یک طرف دغدغه والدین دانستن علت گریه است و از طرف دیگر مشکل این است که شنیدن صدای گریه نوزاد برای مادران سخت است تا آنجا که حتی در برخی مواقع گریه نوزاد می‌تواند مادر را هم همراه فرزندش به گریه بیندازد! درک علت ناراحتی نوزاد و یافتن راهی برای آرام کردن او یک خواست غریزی است. نکته مهمی که باید به آن توجه داشته باشید این است که تنها شما نیستید که با مشکل گریه فرزندتان رو‌به‌رو هستید.
 
 
مطالعات نشان می‌دهد اکثر نوزادان به‌طور متوسط یک تا 4ساعت در شبانه‌روز گریه می‌کنند، اما این گریه‌های بعضا طولانی معمولا بی‌دلیل نیستند. برای آرام کردن فرزندتان لازم است علت اصلی گریه را پیدا کنید. در ادامه 12 روش مناسب برای آرام کردن نوزادان لجوج و گریان را برای‌تان معرفی کرده‌ایم. اگر مطمئن‌اید که خطر بیماری کودک‌تان را تهدید نمی‌کندو گریه و بی‌تابی‌ به مشکلات جسمی مربوط نیست از این روش‌ها استفاده کنید. اگر از گریه فرزندتان ناراحت هستید و سعی دارید او را آرام کنید این مطلب را از دست ندهید.
 
1. برایش ترانه بخوانید
 
فرقی نمی‌کند لالایی بخوانید یا آهنگ‌های مورد‌علاقه خود را با صدایی ملایم زمزمه کنید. صدای مادر گاهی اوقات تنها چیزی است که می‌تواند گریه نوزاد را متوقف کند. اگر گریه کودک پریشان‌تان می‌کند، می‌توانید از آواز خواندن برای تسکین اعصاب خود نیز کمک بگیرید.
 
در صورتی که مهارت زیادی در خواندن ندارید، یک داستان یا شعر را با صدای آرام و نرم بخوانید. حتی می‌توانید لیست خریدتان را با صدایی ملایم در گوش نوزاد زمزمه کنید. هدف از این کار صرفا آواز خواندن نیست؛ هدف این است که نوزاد صدای ملایم مادر خود را بشنود و آرام بگیرد. اما با این حال بهتر است متنی را بخوانید که محتوایی مثبت و شادی‌بخش دارد. ترانه‌های آرام و کودکانه بهترین انتخاب برای این کار هستند.
 
2. با هم پیاده‌روی کنید
 
اصولا بغل کردن و راه بردن کودک، حس آرامش را برای فرزندتان به‌همراه دارد. اما اگر راه رفتن در محیط خانه کمکی نمی‌کند، به دست‌های خود استراحت دهید و نوزاد خود را با کالسکه به گردش ببرید. راه رفتن به‌صورت آرام به نوزاد و مادر کمک می‌کند تا آرامش بیشتری به دست بیاورند. حتما در تبلیغات دیده‌اید که مادران یا پدران جوان در ساعات اولیه شب در حال رانندگی هستند؛ به این امید که گردش با ماشین به نوزادشان کمک کند تا راحت‌تر به خواب برود. بسیاری از کودکان زمانی که در اتومبیل هستند و گردش می‌کنند، آرام شده و به خواب می‌روند. شاید زمان آن رسیده که این روش را هم امتحان کنید، حتما موثر خواهد بود.
 
3. صندلی گهواره‌ای بخرید
 
حرکات ریتمیک یک صندلی گهواره‌ای به نوزاد کمک می‌کند تا آرام‌تر شود. در روانشناسی گفته می‌شود این حرکات ریتمیک تداعی‌کننده حرکات نوزاد در شکم مادر بوده و آرامش‌بخش است.
 
 ‌به‌علاوه، وقتی از پیاده‌روی، خرید یا کار برمی‌گردید، گذاشتن نوزاد در صندلی گهواره‌ای تا مدتی به شما فرصت استراحت می‌دهد. به این ترتیب می‌توانید علاوه بر اندکی استراحت، فرزندتان را هم آرام کنید.
 
4. بغل کردن
 
چه کسی است که در آغوش کشیده شدن را دوست نداشته باشد، آن‌هم وقتی که احساس ناراحتی می‌کند. ممکن است فکر کنید کمی ساده‌انگارانه است، اما بغل کردن نوزاد دقیقا همان چیزی است که او به آن نیاز دارد و برایش گریه می‌کند. حتما دیده‌اید که برخی نوزادان بلافاصله پس از در آغوش کشیده شدن آرام می‌شوند، پس بغل کردن فرزندتان را به‌یاد داشته باشید. در این شرایط بهتر است فرزندتان را به گونه‌ای در آغوش بگیرید که صورتش مقابل صورت شما باشد این کار احساس امنیت او را بیشتر می‌کند.
 
5. از پستانک کمک بگیرید
 
نوزادان مکیدن را دوست دارند و این یک واکنش طبیعی است که باعث آرام شدن نوزاد می‌شود. اگر مطمئن هستید که کودک‌تان گرسنه نیست، می‌توانید با پستانک او را آرام کنید. مطالعات نشان می‌دهد که خوردن پستانک در روزهای نخست تولد بر فرم دندان‌های نوزاد و نحوه حرف زدن او در آینده اثر نمی‌گذارد، بنابراین می‌توانید با خیال راحت از این روش برای آرام کردن نوزاد گریان خود استفاده کنید.
 
6. به او شیر بدهید
 
شیر دادن به نوزاد بهترین کار ممکن است تا آنجا که وقتی نوزاد از پستان مادر شیر می‌خورد، خود را در بهترین و ایمن‌ترین جای ممکن احساس می‌کند. فرزند خود را در آغوش بگیرید و به او شیر بدهید.احساس امنیت دادن به کودک می‌تواند آرامش او را تضمین کند و این امنیت در آغوش مادر و با شیر دادن حاصل می‌شود. می‌توانید این کار را با آواز خواندن ترکیب کنید تا تاثیر بیشتر آن را احساس‌کنید.
 
7. شاید باید استرس را  از خود دور کنید
 
گاهی اوقات باید نوزادتان را به شخص دیگری بسپارید تا آرامش پیدا کند. استرس، نگرانی و استیصال شما برای آرام کردن فرزندتان گاهی اوقات اوضاع را بدتر می‌کند. بهتر است او را برای چند دقیقه به یکی از نزدیکان‌تان یا پدرش بسپارید، کمی قدم بزنید و هنگامی که آرام شدید دوباره به نوزادتان رسیدگی کنید. آرامش شما بهترین تاثیر را در آرامش فرزندتان دارد.
 
8. از روش‌های قدیمی کمک بگیرید
 
زمان‌های قدیم نوزادان را قنداق می‌کردند و احتمالا همه ما این روش نگهداری از فرزندان را دیده یا شنیده‌ایم. طرفداران این روش بر این باورند که قنداق کردن  با محکم نگه داشتن اعضای بدن نوزاد او را آرام می‌کند.اگر تصمیم دارید نوزاد خود را قنداق کنید، بهتر است سرش را بیرون قنداق قرار دهید و فقط از پارچه‌های نازک و نخی برای این کار استفاده کنید. قنداق کردن تکنیک خاص خود را می‌طلبد که باید آن را بیاموزید. حواس‌تان باشد نوزاد را محکم و سفت نبندید که خود دلیل دیگری برای گریه است.
 
9. نور اتاق را کم کنید
 
برخی نوزادان مثل بسیاری از ما بزرگسالان برای آرام شدن به یک محیط آرامش‌بخش نیاز دارند. برای ایجاد یک محیط آرام می‌توانید چراغ‌های اتاق را خاموش یا کم‌سو کنید تا تاثیر این کار را روی فرزندتان مشاهده کنید. نور کم تاثیر زیادی بر آرامش اعصاب دارد.
 
10. اتاق خوابش را عوض کنید
 
تغییر اتاق خواب نوزاد گاهی اوقات نقش بسزایی در آرام کردن او دارد. اگر فرزندتان گریه‌های طولانی و بدون علت دارد، سعی کنید هر از گاهی اتاق خواب نوزادتان را عوض کنید. یک محیط جدید تاثیر شگرفی بر آرامش فرزندتان دارد. جرات داشته باشید و تغییر را تجربه کنید.

11. نویز سفید را  امتحان کنید
 
برخی مادران معتقدند که نرم‌افزارهای تولید‌کننده نویز سفید (صدای محیطی) به آرام شدن نوزادشان کمک می‌کند، می‌توانید امتحان کنید. اگر چندان پیگیر تکنولوژی نیستید و با این ابزار آشنایی ندارید، می‌توانید از یک فن پرسر و صدا سشوار یا جارو‌برقی استفاده کنید.
 
12. تسلیم نشوید
 
نگهداری از نوزادی که دائم گریه می‌کند، ممکن است استرس‌زا باشد و شما را مشوش کند. اما امید خود را از دست ندهید؛ همیشه راهی برای آرام کردن نوزاد وجود دارد. حتی‌الامکان از همسر و سایر اعضای خانواده کمک بگیرید.
 
همکاری و همدلی اعضای خانواده برای آرام کردن نوزاد می‌تواند تاثیر روش‌های گفته شده را دو چندان کند. اگر خسته هستید و به استراحت نیاز دارید، بهتر است کمی به حال خود باشید و پس از تجدید قوا دوباره به نوزادتان رسیدگی کنید. در این صورت انرژی‌تان دو برابر شده و بهتر می‌توانید از پس این کار برآیید. پدر و مادر باید با همکاری یکدیگر از پس آرام کردن فرزند گریان خود برآیند.
 
آرامش با گردش
 
راه رفتن به‌صورت آرام به نوزاد و مادر کمک می‌کند تا آرامش بیشتری به دست بیاورند. حتما در تبلیغات دیده‌اید که مادران یا پدران جوان در ساعات اولیه شب در حال رانندگی هستند؛ به این امید که گردش با ماشین به نوزادشان کمک کند تا راحت‌تر به خواب برود. بسیاری از کودکان زمانی که در اتومبیل هستند و گردش می‌کنند، آرام شده و به خواب می‌روند
 
پدران بخوانند
 
آرام کردن کودک همیشه بر‌عهده مادر نیست و لازم است پدر هم در این مورد کمک کند. گاهی کودکانی که بسیار گریان هستند وقتی به آغوش پدر می‌روند، آرام می‌شوند. شاید به‌خاطر این است که بازوان قوی پدر او را سریع‌تر تکان می‌دهد، شاید به‌خاطر این است که پدر او را محکم‌تر بغل می‌کند یا شاید فقط به‌خاطر این است که او بزرگ‌تر و گرم‌تر است. گاهی حتی ممکن است کودک به این دلیل آرام شود که به آغوش پدر و محبت او نیاز دارد. برای اینکه فرزندتان آرام شود از همسرتان کمک بخواهید و به خودتان استراحت بدهید.
 
 برخی مردان وقتی کودک گریان است ترجیح می‌دهند فورا بچه را به مادرش بدهند تا شیر بخورد، اما باید بدانید اگر مادر کودک در دسترس نیست و به تنهایی آرام کردن کودک را بر‌عهده دارید و احتمالا از پس این کار بر نمی‌آیید، می‌توانید از یک شیشه شیرخشک ولرم یا شیری که مادر کودک قبلا دوشیده و در یخچال گذاشته است، استفاده کنید.  این نوشیدنی می‌تواند آرامش کودک را وقتی او را در آغوش دارید، بیشتر کند.

 
مطالب مرتبط


:: بازدید از این مطلب : 2607
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : سه شنبه 1 فروردين 1391 | نظرات ()
نوشته شده توسط : ali
تشویق بیشترین کارایی را در سنین قبل از دبستان دارد
هرچه کودک کم سن و سال‌تر باشد به روش‌های رفتاری مثل تشویق بهتر جواب می‌دهند. وقتی سن کودک بالاتر می‌رود، استفاده از روش‌های مثبت و تشویقی کارایی خود را از دست می‌دهد و زمانی می‌رسد که دیگر این نوع روش‌ها پاسخگوی انتظار والدین نیست. تشویق بیشترین کارایی را در سنین قبل از دبستان دارد و از 9 سالگی به بعد این روش‌ها کارکرد کمتری دارند. از این سن به بعد در مورد علت رفتارها می‌توان با کودک صحبت کرد. کودکان در این سن منطقی‌تر هستند و باید بیشتر با صحبت آنها را متقاعد کرد.
 
در کوچه‌ای پیرمردی کنار مدرسه پسرانه زندگی می‌کرد. پسربچه‌ها بعد از تعطیل شدن از مدرسه به کوچه می‌ریختند و قوطی‌های نوشابه را با لگد به در و دیوار می‌کوبیدند و از سر و صدای ایجاد شده لذت می‌بردند. پیرمرد که از این سر و صدا به تنگ آمده بود، چاره‌ای اندیشید.
 
 
 
بیرون آمد و به پسربچه‌ها گفت از این کار شما خوشم می‌آید. از فردا برای این کار به شما 10 دلار خواهم داد. پسربچه‌ها خوشحال از پولی که قرار بود بگیرند از فردای آن روز بیشتر قوطی‌ها را شوت می‌کردند اما پیرمرد به مرور زمان، عایدی این کودکان را کم کرد تا اینکه روزی تنها به آنها یک دلار داد و پسربچه‌ها که یک دلاری به چشمشان ناچیز بود دیگر حاضر نشدند به خاطر این مبلغ کم، کاری را بکنند که قبلا بدون هیچ تشویقی از آن لذت می‌بردند. این داستان تنها می‌خواهد یک مفهوم را برساند و آن این است که تشویق می‌تواند گاهی قاتل اشتیاق آدم‌ها باشد. روان‌شناسان توصیه می‌کنند از تشویق بجا و در حد مشخص استفاده کنید و در برخی شرایط اجازه بدهید کودک از کاری که می‌کند لذت ببرد.
 
 
در این مطلب در گفت‌وگویی با کتایون خوشابی، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران، نظر ایشان را درباره آداب تشویق کودکان جویا شده‌ایم.
 
آیا تشویق نابجا مضر است؟البته! تشویق در هر شرایطی و به هر شکلی توصیه نمی‌شود. باتوجه به سن کودک روش رفتاری انتخابی باید تغییر کند و درجه تشویق هم بسته به نوع رفتاری که می‌خواهیم در کودک شکل بگیرد، متفاوت است. تشویق‌های بزرگ برای کارهای کوچک در نهایت تبدیل به باج می‌شوند و کودک کار را فقط برای گرفتن جایزه آن هم برای مدت محدودی تا رسیدن به خواسته‌اش انجام خواهد داد که اصلا مناسب نیست.
 
تشویق تا چه سنی می‌تواند کارایی داشته باشد؟هرچه کودک کم سن و سال‌تر باشد به روش‌های رفتاری مثل تشویق بهتر جواب می‌دهند. وقتی سن کودک بالاتر می‌رود، استفاده از روش‌های مثبت و تشویقی کارایی خود را از دست می‌دهد و زمانی می‌رسد که دیگر این نوع روش‌ها پاسخگوی انتظار والدین نیست. تشویق بیشترین کارایی را در سنین قبل از دبستان دارد و از 9 سالگی به بعد این روش‌ها کارکرد کمتری دارند. از این سن به بعد در مورد علت رفتارها می‌توان با کودک صحبت کرد. کودکان در این سن منطقی‌تر هستند و باید بیشتر با صحبت آنها را متقاعد کرد.
 
 
 
کارکردهای اصلی تشویق
 
یکی از کارکردهای اصلی تشویق، تثبیت رفتار است
 
 
 
این روش تربیتی را می‌توان برای همه کودکان با هر ویژگی استفاده کرد؟تشویق روی بچه‌های آرام، بهتر اثر می‌کند تا بچه‌های بدقلق. کودکان بدقلق‌ انعطاف‌پذیری کمتری دارند و شکل‌دهی رفتارشان با تشویق و تنبیه سخت است. شاید برای بردن کودک انعطاف‌پذیر به بیرون از خانه چندین بار نیاز به تشویق داشته باشید و بعد از مدتی تجارب لذت‌بخشی که از بودن در خارج از خانه داشته میل به بیرون رفتن را در او افزایش دهد اما در یک کودک بدقلق همیشه باید تشویق وجود داشته باشد.
 
معمولا برای آموزش چه کارهایی از تشویق استفاده می‌کنیم؟یکی از کارکردهای اصلی تشویق، تثبیت رفتار است. قصد ما شکل دادن رفتار و گرفتن عملکردی است که از کودک انتظار داریم مثل مسواک زدن. این کارها الزاما شاید لذت‌بخش نباشد اما با روش‌های تشویقی قصد داریم مسئولیت‌پذیری را در کودک بالا ببریم.
 
برخی افراد معتقدند برای کارهایی که به نحوی وظیفه کودک است نباید از تشویق و تنبیه استفاده کنیم!درست است. رفتارهایی مثل مرتب کردن اتاق، مسواک زدن، غذا خوردن، دستشویی رفتن و خود را تمیز کردن وظایف عمومی است و اگر تشویق خیلی بزرگ باشد کودک فکر می‌کند این وظیفه‌ای خارج از معمول است که به خاطر آن باید جایزه بگیرد. توصیه می‌کنیم در هفته‌های نخست که می‌خواهیم این رفتار در کودک تثبیت شود از مشوق‌های کوچک مثل برچسب استفاده کنید و به مرور با نهادینه شدن رفتار آن را کنار بگذارید تا کودک آن را عادتی انجام دهد.
 
از چه چیزی به‌عنوان مشوق استفاده کنیم؟مشوق‌ها کلامی و غیرکلامی‌اند. غیرکلامی مثل نگاه محبت‌آمیز والدین و مربیان، لبخند و توجه خاص به کودک. تشویق کلامی نیز به شکل جملاتی مثل آفرین، به تو افتخار می‌کنم و... است. در کنار مشوق‌های کلامی و غیرکلامی مشوق‌هایی هستند که جنبه مادی دارند. برچسب، رفتن به تئاتر و سینما و شهربازی یا خرید خوراکی و اسباب‌بازی و...
 
کدام مشوق موثرتر عمل می‌کند؟مشوق‌های برچسبی بسیار خوب است. برای استفاده از برچسب باید برای یک رفتار کودک مثلا مسواک زدن جدولی تهیه کرد و در مورد آن به کودک توضیح داد. اگر کودک رفتار مناسب را انجام داد برچسب را دریافت کند. بعد از مدتی برحسب تعداد برچسب می‌توان برای کودک مشوق مادی در نظر گرفت. البته برای اینکه کودک به این کار عادت نکند بعد از اینکه والدین و مربیان متوجه شدند رفتار در حال تثبیت شدن است باید فاصله دادن برچسب و مشوق‌های مادی بیشتر و بعد کم‌کم قطع شود.
 
به‌عنوان مشوق مادی اسباب‌بازی را توصیه می‌کنید؟نه همیشه. آن هم از نوع گران‌قیمت! برای ترویج کتابخوانی مشوق می‌تواند کتاب باشد و باید بلافاصله آن را برای کودک خواند. استفاده از چیزهای کوچک بهتر است. خوب است برای کودک بین 2 مشوق حق انتخاب بگذاریم. این کار به تثبیت رفتار بهتر کودک کمک می‌کند. مشوق می‌تواند به شکل بردن کودک به تئاتر یا سینما باشد. مشوق‌های گران‌قیمت به مرور جنبه باج‌دهی پیدا می‌کنند.

مطالب مرتبط


:: بازدید از این مطلب : 2608
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : سه شنبه 1 فروردين 1391 | نظرات ()
نوشته شده توسط : ali
استفاده نوزاد از شیشه و پستانک موجب کاهش شیر مادر می‌شود
 
 
بهتر است نسبت به مصرف شیر با شیشه توسط فرزندتان مراقبت بیشتری به خرج دهید چون می تواند مانع مکیدن شیر از سینه مادرش شود و تمایل بیشتری به مکیدن شیشه و پستانک پیدا کندو این امر باعث کاهش شیر مادرش شود.

بهتر است نسبت به مصرف شیر با شیشه توسط فرزندتان مراقبت بیشتری به خرج دهید چون می تواند مانع مکیدن شیر از سینه مادرش شود و تمایل بیشتری به مکیدن شیشه و پستانک پیدا کندو این امر باعث کاهش شیر مادرش شود.
 
یک متخصص اطفال با بیان اینکه شیر هیچ مادری برای تغذیه نوزاد کم نخواهد بود، گفت: تغذیه نوزاد به کمک شیشه و پستانک موجب می‌شود تا دیگر نتواند سینه مادر را به درستی مک بزند که این امر موجب کاهش شیر مادر می‌شود.
 
 دکتر  فرسار با بیان اینکه اتخاذ روش صحیح در شیردهی توسط مادر موجب تدوام تغذیه نوزاد با شیر مادر می‌شود، اظهار کرد: اگر مادر روش صحیح شیردهی را بیاموزد می‌تواند به صورت کامل شیردهی داشته باشد به گونه‌ای که نوزاد به هیچ عنوان نیاز به شیرخشک و غذاهای کمکی نداشته باشد.
 
وی افزود: مادر باید در ساعات اولیه تولد نوزاد شیردهی را آغاز کند و تماس چشمی و پوستی با نوزاد برقرار کند و اجازه ندهد نوزاد تا 6 ماهگی چیزی جز سینه مادر را بمکد.
 
این متخصص اطفال، در ادامه تصریح کرد: استفاده نوزاد از شیشه و پستانک موجب کاهش شیر مادر می‌شود زیرا کودک دیگر نمی‌تواند سینه مادر را به درستی مک بزند و این مساله کاهش شیر را به همراه دارد.
 
فرسار با بیان اینکه شیر هیچ مادری برای تغذیه نوزاد کم نخواهد بود، گفت: نزدیک به صد درصد نوزادان می‌‌توانند از شیر مادر تغذیه کامل داشته باشند.
 
وی با تاکید براینکه نوزاد باید تا 6 ماهگی منحصراً از شیر مادر تغذیه داشته باشد، اضافه کرد: شیر مادر هیچ جایگزین مناسبی ندارد.

 
مطالب مرتبط


:: بازدید از این مطلب : 2647
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : سه شنبه 1 فروردين 1391 | نظرات ()